Ορλωφικά – οι πρώτες προσπάθειες των Ρώσων

03/24/2010 2:52:00 AM

Ορλωφικά – οι πρώτες προσπάθειες απελευθέρωσης της Ελλάδος με την συνεργασία (ίσως πιο σωστά με την υποκίνηση) των Ρώσων

Με το όνομα Ορλωφικά έμεινε γνωστή η ελληνική εξέγερση που ξέσπασε με την υποκίνηση της Ρωσίας και έλαβε χώρα στην Ελλάδα από το 1769, με σημαντική καμπή το 1770. Η Ρωσία έστειλε στην Ελλάδα ναυτικές δυνάμεις με αρχηγούς τους αδελφούς Ορλώφ όπου με την συνεργασία επαναστατικών κινημάτων προσπάθησαν ν απελευθερώσουν την Ελλάδα. Οι προσπάθειες αυτές των Ρώσων τερματίσθηκαν ουσιαστικά το 1774 με τη συνθήκη Κιουτσούκ-Καϊναρτζή όπου οι ρωσικές δυνάμεις αποχώρησαν και παρέδωσαν πίσω στους Τούρκους τις μέχρι τότε με πολλούς κόπους απελευθερωμένες περιοχές και νησιά.

Οι Ρώσοι και οι Έλληνες είχαν φιλικές σχέσεις λόγω της κοινής Ορθόδοξης πίστης τους. Ταυτόχρονα οι Ρώσοι θεωρούσαν ότι οι Έλληνες μπορούσαν να αποδυναμώσουν την οθωμανική αυτοκρατορία προς δικό τους όφελος ενώ οι Έλληνες, από τότε που άρχισαν να αποκτούν εθνική συνείδηση ήλπιζαν ότι η Ρωσία θα τους χαρίσει την απελευθέρωσή τους.

Ο Μέγας Πέτρος ήταν ο πρώτος Ρώσος που είχε συλλάβει το όνειρο της ανασύστασης της βυζαντινής αυτοκρατορίας υπό τας διαταγάς του και για αυτόν το λόγο έκανε ότι μπορούσε για να διατηρεί φιλικές σχέσεις με τους Έλληνες τους οποίους λογάριαζε να χρησιμοποιήσει μελλοντικά εναντίον του Σουλτάνου. Οι Έλληνες αναγνώρισαν στο πρόσωπο του Πέτρου τον προστάτη τους και τον αντιμετώπιζαν σχεδόν σαν Άγιο. Οι ρωσικές βλέψεις κληρονομήθηκαν ως φυσική συνέχεια και στους διαδόχους τους Πέτρου. Έτσι η Αικατερίνη Β’, που βρισκόταν σε πόλεμο με την Υψηλή Πύλη από τον Ιανουάριο του 1769, σκέφτηκε αμέσως τους Έλληνες, όταν της χρειάστηκε ένας αντιπερισπασμός για να σώσει τον στρατό της που απειλούνταν από τους Τατάρους στις όχθες του Δνείπερου ποταμού.

Η συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή πήρε το όνομά της από το ομώνυμο βουλγαρικό χωριό, (σήμερα ονομάζεται Kainarca), κοντά στη Σιλιστρία, στο οποίο υπογράφηκε το 1774, που ήταν το αποτέλεσμα του πρώτου μεγάλου ρωσοτουρκικού πολέμου (1769-74), στον οποίο η Ρωσία κατέλαβε την Αζοφική, την Κριμαία και τη Βεσσαραβία. Υπό τον κόμητα στρατάρχη Πέτρου Ρουμιάντσωφ, ή Ρουμιαντζώφ, οι Ρώσοι επέδραμαν στη Μολδαβία και νίκησαν τους Οθωμανούς στη Βουλγαρία. Οι Οθωμανοί αναγκάστηκαν να ζητήσουν ειρήνη και στις 21 Ιουλίου 1774 υπογράφτηκε η ομώνυμη Συνθήκη ειρήνης.  Με τη συνθήκη αυτή η Ρωσία διαμόρφωσε τη διπλωματική βάση για περαιτέρω επέμβαση στα εσωτερικά της οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Συνθήκη Κιουτσούκ-Καϊναρτζή
Η Συνθήκη αυτή συντάχθηκε και υπογράφηκε μέσα σε 6 ημέρες και περιλαμβάνει 28 φανερά και 2 μυστικά άρθρα.

Οι όροι

* . Από πλευράς Ρωσίας προς Οθωμανική αυτοκρατορία:

1. Η Ρωσία αναγνώρισε την πολιτική ανεξαρτησία των Τατάρων της Κριμαίας, της Βεσσαραβίας και του Κουμπάν καθώς και την θρησκευτική μόνο εξάρτηση αυτών από τον Σουλτάνο με την ιδιότητα του Χαλίφη.
2. Η Ρωσία επιστρέφει στον Σουλτάνο όλα τα νησιά του Αιγαίου που κατείχε. Συνολικά 18 νησιά, καθώς και την Πελοπόννησο.
3. Η Ρωσία αποχωρεί από τις Παρίστριες Ηγεμονίες (Μολδαβία και Βλαχία) που επιστράφησαν μεν στον Σουλτάνο αλλά ετέθησαν σε ειδικό καθεστώς.
4. Η Ρωσία εξασφάλισε το δικαίωμα να διατηρεί στόλο στον Εύξεινο Πόντο, αποκτώντας το δικαίωμα της ελεύθερης ναυσιπλοΐας των υπό ρωσική σημαία εμπορικών πλοίων σ΄ αυτόν, καθώς και του ελεύθερου εμπορίου των Ρώσων υπηκόων στην οθωμανική επικράτεια.
5. Η Ρωσία επέβαλε το ασαφές δικαίωμα προστασίας των ορθόδοξων χριστιανών υπηκόων της Πύλης από τον Τσάρο.

* . Από πλευράς Οθωμανικής αυτοκρατορίας προς Ρωσία:

1. Το χανάτο της Κριμαίας απέκτησε την ανεξαρτησία του από τον σουλτάνο.
2. Τα διάφορα Φρούρια επί του Ευξείνου Πόντου (Γενικαλέ, Κερτς, Αζοφ κ.ά.) αποδίδονται στη Ρωσία.
3. Η Οθωμανική αυτοκρατορία υποχρεώθηκε σε καταβολή εξόδων πολέμου, «πολεμικής αποζημίωσης» τεσσάρων εκατομμυρίων χρυσών ρουβλίων.
4. Κατοχυρώθηκε η αυτονομία των ηγεμονιών Μολδαβίας και Βλαχίας και της πολιτικής ανεξαρτησίας των Τατάρων της Κριμαίας.
5. Ο Σουλτάνος αναγνώρισε στη Ρωσία το δικαίωμα δημιουργίας ρωσικών προξενείων σε πόλεις της επιλογής της.

πηγή:  εγκυκλοπαίδεια Βικιπαίδεια

Τα συμπεράσματα μου:

Είναι εμφανές από την καταγεγραμμένη ιστορία οτι οι Ρώσοι υποκίνησαν η συμμετείχαν στις  πρώτες μεγάλες και συντονισμένες εξεγέρσεις των Ελλήνων όπως αυτή του Δασκαλογιάννη στην Κρήτη το 1770.

Είναι σίγουρο ότι αν είχε πετύχει η πρώτη αυτή μεγάλη εξέγερση και η Κρήτη είχε αποτάξει τον ζυγό θα είχε ενα μεγάλο πλεονέκτημα στα χρόνια που ακολούθησαν.

Όπως βλέπουμε και από την συνθήκη Κιουτσούκ-Καϊναρτζή που υπογράφετε το 1774 η Ρωσία είχε καταλάβει 18 άλλα μικρότερα νησιά και προφανώς όχι τόσο στρατηγικά όπως αυτό της Κρήτης. Αναγκάσθηκε προφανώς να συνθηκολογήσει και να εγκαταλείψει την προσπάθεια αφού το μέτωπο πλέον είχε ανοίξει μεταξύ Τουρκίας – Ρωσίας προς βορά, χωρίς να έχει ικανοποιητική υποστήριξη από τις κατακτημένες περιοχές στον Ελληνικό χώρο.

Προφανώς η Ρωσία νοιαζόταν να ανακόψει τον επεκτατισμό της Ρωσίας και δεν την απασχολούσε το πρόβλημα της σκλαβωμένης Ελλάδας (αφού ήταν μια ξένη χώρα). Απλά χρησιμοποίησε τους ντόπιους, τους οποίους ενίσχυσε με όπλα και κατά την γνώμη μου και αξιωματούχους (όπως πάλι κατά την γνώμη μου ήταν ο Δασκαλογιάννης, η οικογένεια Κριαρά κ.α. που σήμερα συναντάμε με πολλά επίθετα, ψάχνοντας όμως τις ρίζες τους τόσο μορφολογικά όσο και κατ όνομα βλέπουμε συχνά να κατάγονται από την Μολδοβλαχία, να εγκαθίστανται στην νότια Κρήτη ως πλούσιοι ναυτικοί και να οργανώνουν πολεμικές επιχειρήσεις και λαϊκό ξεσηκωμό)

Οι ζυμώσεις αυτές και από τον ίδιο γεωγραφικά πυρήνα (την Μολδοβλαχία και υπό την Ρώσικη παρακίνηση ή υποστήριξη) οδηγούν αρκετά χρόνια μετά να ιδρύεται στην ίδια περιοχή της Μολδοβλαχίας, πολλά χρόνια μετά, η Φιλική Εταιρεία (το 1814)

Άρα παρ όλες τις αποτυχίες και την συθικολόγιση του 1774, οι προσπάθειες συνεχίστηκαν μέχρι το τελικό επιτυχημένο αποτέλεσμα που εχει αφετηρία το 1821, στην Πελοπόννησο και την στερεά Ελλάδα.

Αφού αποδειχτικέ ανέφικτο η έναρξη της απελευθέρωσης της Ελλάδας, από την Κρήτη.

έμεινε γνωστή η ελληνική εξέγερση που ξέσπασε με την υποκίνηση της Ρωσίας και έλαβε χώρα στην Ελλάδα από το 1778, με σημαντική καμπή το 1770. Η Ρωσία έστειλε στην Ελλάδα ναυτικές δυνάμεις με αρχηγούς τους αδελφούς Ορλώφ όπου με την συνεργασία επαναστατικών κινημάτων προσπάθησαν ν απελευθερώσουν την Ελλάδα. Οι προσπάθειες αυτές των Ρώσων τερματίσθηκαν ουσιαστικά το 1774 με τη συνθήκη Κιουτσούκ-Καϊναρτζή όπου οι ρωσικές δυνάμεις αποχώρησαν και παρέδωσαν πίσω στους Τούρκους τις μέχρι τότε με πολλούς κόπους απελευθερωμένες περιοχές και νησιά.
Οι Ρώσοι και οι Έλληνες είχαν φιλικές σχέσεις λόγω της κοινής Ορθόδοξης πίστης τους. Ταυτόχρονα οι Ρώσοι θεωρούσαν ότι οι Έλληνες μπορούσαν να αποδυναμώσουν την οθωμανική αυτοκρατορία προς δικό τους όφελος ενώ οι Έλληνες, από τότε που άρχισαν να αποκτούν εθνική συνείδηση ήλπιζαν ότι η Ρωσία θα τους χαρίσει την απελευθέρωσή τους.


Leave a comment
Name (required)
Mail (will not be published) (required)
Website

XHTML: You can use these tags: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>